MELODIC INTERVAL
- Kunin ang link
- X
- Iba Pang App
- Kunin ang link
- X
- Iba Pang App
MELODIC INTERVAL
ISANG SALU-SALO
Minsan napakalaki ng katamaan sa nais iparating ni Jose Rizal sa mga Pilipino. Ang kanyang nobela ang nagpapahayag ng kung ano ang ating lipunan. Unahin na natin sa kabanatang may pamagat na isang salu-salo. Na kung saan naghanda si Kapitan Tiyago ng isang salu-salo para kay Crisostomo Ibarra. Nailarawan doon ang kakanyahan o masamang nakaugalian ng ating mga kababayan at narito ang mga sumusunod:
1. Ang paghangos ng mga bisita o panauhin kahit walang imbitasyon.
Isang napakaliwanag na haimbawa ng ugali na makikita sa karamihan ng pinoy. Ang nakikikain kahit walang imbitasyo. Ang pagdagsa sa kapistahan kahit hindi imbitado, ang pagpila sa kainan kahit hindi kakilala ang may-ari ng bahay.
2. Ang paghahanda at pagbubukas ng bahay para lamang sa isang napakalaking salu-salo.
Ito ay isang halimbawa ng pagmamalaki upang maipakita lamang sa buong bayan na ang naghahanda ay isang mayaman. Nagkakautang sa mga 5-6 para lamang masunod ang luho ng mga anak, pipiliting maghanda sa kaaawaran kahit mabaon sa utang, pipiliting maging magarbo ang isang kaarawan kahit pagkatapos ay nakatunganga lamang.
3. Ang pagpapakilala ni Jose Rizal sa mga Donya Victorina ng bayan.
Napakaraming Donya Victorina sa ating lipunan. Sila ay mga taong pinipilit mag suot ng mga branded na gamit upang maging Peymus sa karamihan. Social climber ang peg sabi nga. Mahilig magpagandahan ng kasuotan sa simbahan gayong paglabas naman ang bibig ay at isipan ay nag sisiusok sa mga kasamaan.
4. Ang pagpapakilala sa pagiging Hospitable ng mga pinoy.
May mga katangian naman na magaganda ang binigkas sa nobela. Dito ay naihalintulad ni Rizal ang bahay ni Kapitan sa Tiyago sa ating bansang Pilipinas. Ang bansa na laging bukas para sa lahat, hospitable sa kahit sino na sa dako pa roon ay nakakasama pa rin. Bakit? Masyadong bukas ang ating kapuluan sa lahat ng mga banyaga na nagnanais pumasok sa ating teritoryo. Masyadong bukas sa pakikipagkaibigan na ang kinakauwian naman ay ang pagkubkob sa ating soberanya...
#kabanata 1
noli me tangere
Mga sikat na post sa blog na ito
PESTENG LAMOK
Lamok tusok ka ng tusok Dugo ng kapuwa mo kinukuha ng iyong turok Parasite na hayop, nabubuhay dahil sa kapuwa Pagkatapos, iba pa ang masama Halos ibigay ng libre ang dugo na kailangan Tuwang-tuwa dahil libreng libre nga naman Ngunit kapag wala nang makuha Paninira ay bubulwak sa bibig na walang kwenta Halos napagaling, inalaagaan ng buong buhay Hindi man lang marunong tingnan ang kabutihang naibigay Nakukuha pang lumipad at ipamalita sa balana Na ang bumuo sa kanilang katauhan ay wala raw kwenta O lamok, tusok ka nang tusok kahit saan Matuto kang itikom ang bibig bilang paggalang Alalahanin mo na ang bumubuhay na dugo mo sa iyong katawan Galing sa mga walang” kwenta” sabi mo nga…na iyong pinaggalingan.
Sa ITAAS AT IBABA NG KUBYERTA
Itaas at ibaba. Mayaman at mahirap. Boss at alipin. Magaling at bobo. Ano pa? Ang mga pang-uri na kalimitan ay magkatunggali, magkasalungat, magka- iba ng ibig sabihin. Ang Una at ikalawang kabanata sa EL FILIBUSTERISMO ni Dr. Jose Rizal ay naglalarawan ng isang napakalinaw na pagkakahati sa lipunan. Narito ang ilan : 1. BAPOR TABO - Isang sasakyang pandagat na naglalarawan ng ating pamahalaan. Ang bilog na hugis nito ay nagpapahayag nang walang kasiguraduhang lakad ng ating pamahaaan sa pamamahala ng mga dayuhan. Ang pakulapol ( the paint was only splashed) na pintura nito ay isang pagtatakip sa tunay na anyo ng ating bulok na gobyerno. Sapagkat kapag ang isang bagay na may kalawang kahit pintahan ito ay kakalawangin pa rin. Hanggat nasa gobyerno ang mga taong walang pagmamahal sa sariling bayan, mananatili tayong isang kalawanging bansa. 2. TAAS NG KUBYERTA sa itaas ng ng deck o kubyerta, naroon ang mga mayayamang nagpapagalingan ng kanilang kakayahan. Napapabilang dito an
Real Happiness
"The happiest people aren't necessarily the ones with the most good fortune or wealth, they are the ones who share whatever they have to others" Patuloy na pagbabahagi ay gagampanan Kahit pa pagdating ng araw ikaw ay kalimutan Katungkulan sa ating kapuwa sa kapaligiran Patuloy na hahà wakan anuman ang hadlang Parang piso na naibahagi mula sa puso Hindi kailangang sukatin ng mayamang tuso Kaalamang sa atin na naipahiram Paalala, ang ibahagi ito ay ating katungkulan Kahit pakikinig ay sapat na Sapat upang pagtulong ay ialay sa kapuwa Parang ating musika na umaawit Kailangang sa ating kapuwa ay masambit Gasino na ang ating alayan Ng kakaunting halaga sa blessing na natanggap naman Ibahagi kahit ang oras kaysa masayang At least ang buhay natin ay nagkaroon ng kasaysayan
Mga Komento
Mag-post ng isang Komento